|
หลักการและเหตุผล |
การพัฒนาและการจัดการปัญหาด้านที่อยู่อาศัยของประเทศไทยที่ผ่านมา สะท้อนให้เห็นถึงปัญหาเชิงนโยบายในการบริหาร |
จัดการท้องถิ่นที่ยังขาดประสิทธิภาพในการนำนโยบายไปใช้งานและปฏิบัติตามวัตถุประสงค์และเป้าหมายการพัฒนา |
โดยบริบูรณ์ การบริหารจัดการที่อยู่อาศัยยังไม่มีการบูรณาการและการเชื่อมโยงจากภาครัฐ/ท้องถิ่น ภาคเอกชน ชุมชน |
จึงมีความจำเป็นที่จะต้องเตรียมความพร้อมโดยสนับสนุนให้ท้องถิ่นมีความรู้ความสามารถในการบริหารจัดการภายใต้ |
กระบวนการมีส่วนร่วมของภาคีที่เกี่ยวข้องในการป้องกัน/แก้ไขปัญหา และพัฒนาที่อยู่อาศัย ชุมชนและเมืองเพื่อความมั่นคง |
ในการอยู่อาศัยให้แก่ประชาชนในพื้นที่ |
|
พระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ.2542 กำหนดขอบเขต |
อำนาจให้ท้องถิ่นสามารถจัำดทำแผนพัฒนาท้องถิ่นของตนเอง โดยการประสานและให้ความร่วมมือกับ |
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอื่นๆ ในการพัฒนาและบริหารจัดการพื้นที่ชุมชนและสิ่งแวดล้อมร่วมกันจากการถ่ายโอน |
ภารกิจบริการสาธารณะต่างๆ ที่รัฐดำเนินการอยู่ระหว่างรัฐกับท้องถิ่นและท้องถิ่นด้วยกันเอง โดยให้เป็นไปตามความ |
พร้อมของท้องถิ่น ดังนั้นการศึกษาเพื่อดำเนินโครงการส่งเสริมสมรรถนะให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น นับเป็นกลไกที่ |
สำคัญที่มีส่วนสนับสนุนให้ท้องถิ่นมีความพร้อมและสามารถวางแผน บริการจัดการ ป้องกัน และแก้ไขปัญหาการพัฒนาที่อยู่ |
อาศัย ชุมชน และเืมืองได้อย่างมีประสิทธิภาพ |
|
ขอบเขตพื้นที่ของโครงการฯ |
ขอบเขตเชิงเนื้อหาสาระ |
ทำการศึกษาบนขอบเขตพื้นที่เมืองหลัก ซึ่งมีความสัมพันธ์กับลักษณะของขอบเขตผังเมืองรวมของแต่ละเมืองหลักในจังหวัด |
และการศึกษารายละเอียดข้อมูลพื้นฐานกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกในระดับเมือง ตลอดจนข้อมูลพื้นที่และประมวลนโยบาย |
ข้อมูลด้านกายภาพ เศรษฐกิจ และสังคม ที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่ต่อเนื่อง สรุปสถานการณ์ที่อยู่อาศัยของเมือง การวางแผนที่อยู่ |
อาศัย และแผนการป้องกันและแก้ไขปัญหาชุมชนแออัดในระดับพื้นที่ |
|
ขอบเขตเชิงพื้นที่ |
|
|
ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ |
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และหน่วยงาน/องค์กรที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งชุมชนในพื้นที่เป้าหมาย มีแนวทางในการสร้างกระบวนการวางแผนแบบมีส่วนร่วมในการพัฒนาย่านที่อยู่อาศัยของชุมชนและเมือง ตลอดจนกระบวนการวางแผนแบบมีส่วนร่วมในการกำหนดร่างผังแม่บทเขตพื้นที่พัฒนาเมืองกับการอยู่อาศัย |
ที่สอดคล้องกับสถานการณ์และความต้องการของพื้นที่เป้าหมาย |
|
บุคลากรขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และหน่วยงาน/องค์กรที่เกี่ยวข้อง ชุมชนในพื้นที่เป้าหมาย รวมทั้งบุคลากรของ |
การเคหะแห่งชาติ สามารถพัฒนาสมรรถนะในกระบวนการวางแผนแบบมีส่วนร่วมด้านการวางแผนป้องกัน/แก้ไขปัญหา |
และพัฒนาที่อยู่อาศัย ชุมชน และเมืองอย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นจากการได้รับการถ่ายทอดองค์ความรู้ สร้างความเข้าใจ |
และสร้างประสบการณ์ในการบริหารจัดการด้านการพัฒนาที่อยู่อาศัย ตลอดจนการเตรียมความพร้อมถ่ายโอนโครงการ |
ที่อยู่อาศัย ตลอดจนการเตรียมความพร้อมถ่ายโอนโครงการที่อยู่อาศัยของการเคหะแห่งชาติสู่ภายใต้การดูแลของ |
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น |
|
เกิดกลไกและ/หรือเครือข่ายความร่วมมือในกระบวนการวางแผนเพื่อป้องกัน/แก้ไขปัญหาของการพัฒนาเมืองกับการอยู่อาศัย |
ในพื้นที่เป้าหมายจากภาคีทุกภาคส่วนที่เข้าร่วมโครงการฯ |
|
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเกิดสมรรถนะในกระบวนการวางแผนแบบมีส่วนร่วมและเครือข่ายผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย |
ผ่านหลักการบริหารจัดการที่ดี แนวทางการดำเนินงานที่สอดคล้องและสามารถบูรณาการเข้ากับนโยบาย ยุทธศาสตร์ |
แผนงาน/โครงการพัฒนาด้านต่างๆ ของพื้นที่เป้าหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพ |
|
การเคหะแห่งชาติได้รับการยอมรับในบทบาท ภารกิจ และการดำเนินงานในลักษณะู้ผู้เอื้อเชิงกระบวนการ (Change Agent) |
เพื่อถ่ายทอดองค์ความรู้และประสบการณ์ด้านการวางแผนพัฒนาเมืองกับการอยู่อาศัย ทั้งเชิงสาระและเชิงกระบวนการ |
ในการป้องกัน/แก้ไขปัญหา และพัฒนาเืมืองกับการอยู่อาศัย ทั้งระดับชุมชนและระดับเมือง ให้แก่ภาคีที่เกี่ยวข้อง |
ในพื้นที่เป้าหมาย รวมทั้งมีโอกาสในการดำเนินงานป้องกัน/แก้ไขปัญหา และการพัฒนาที่อยู่อาศัย ชุมชน และเมือง |
ภายใต้ยุทธศาสตร์การเคหะแห่งชาติในปัจจุบัน |
|